Depresja sezonowa (lub inaczej choroba afektywna sezonowa) najczęściej zaczyna się późną jesienią. Do objawów zalicza się m.in.: uczucie smutku, brak energii, brak zainteresowania zwykłymi czynnościami, przyrost wagi i nadmierną senność. Co jeszcze warto wiedzieć na jej temat?
Choroba afektywna sezonowa występuje późną jesienią. Wchodzi w najintensywniejsze stadium w zimie i powoli kończy się w słoneczne dni, wraz z przyjściem wiosny. Problem zaczyna się wtedy, kiedy zaczyna przeszkadzać w codziennym życiu, chociażby tym, że brak chęci do działania sprawia, że zaniedbujemy sprawy związane z odpowiednią dietą czy spędzaniem czasu z najbliższymi. Na szczęście są sposoby na to, aby najpierw zdiagnozować chorobę afektywną sezonową, a następnie trzymać ją w szachu.
Jakie są objawy depresji sezonowej?
Choroba afektywna sezonowa jest klasyfikowana jako zaburzenie depresyjne z sezonowymi wzorcami. Objawia się przede wszystkim smutkiem, a także uczuciem przygnębienia przez większość dnia, niemal codziennie. Do tego dochodzą niepokój oraz zachcianki węglowodanowe i przyrost wagi. Symptomy obejmują również skrajne zmęczenie i brak energii.
Niekiedy do objawów dochodzą poczucie beznadziejności i niska samoocena. Uzupełniają to problemy z koncentracją oraz rozdrażnienie i niepokój. Czasami do sygnałów alarmujących o chorobie afektywnej sezonowej dochodzą uczucie ciężkości kończyn oraz utrata zainteresowania zwykle przyjemnymi czynnościami, w tym wycofanie się z aktywności społecznej oraz problemy ze snem.
Każdemu mogą się zdarzyć dni, w których samopoczucie jest znacznie obniżone. Zwróć jednak większą uwagę na swoje zdrowie, jeśli czujesz przygnębienie przez wiele dni, a nawet tygodni.
Zaalarmować powinny Cię stała zmiana upodobań odnośnie do wyładowywania emocji oraz zmiana zachowań – mowa tutaj o nieregularnym śnie i napadach natężonego apetytu lub jego braku. Skrajne sytuacje, które wymagają natychmiastowej interwencji i rozpoczęcia leczenia, to myśli samobójcze.
Jak walczyć z depresją sezonową?
Nie zawsze jest się w stanie zapobiec pierwszym epizodom choroby afektywnej sezonowej. Można jednak podjąć pewne działania, które zredukują jej intensywność lub w najlepszym przypadku wyeliminują prawdopodobieństwo pojawienia się przypadłości. Przede wszystkim warto sięgnąć po profesjonalną pomoc psychologiczną. Psychoterapeuta nie tylko pomoże poradzić sobie z trudnymi emocjami, ale w razie potrzeby zaleci wizytę u psychiatry, który przepisze odpowiednie leki.
Warto wyznaczyć sobie konkretną ilość czasu, na przykład 15–20 minut, które spędzisz na zewnątrz mieszkania, nawet przy niesprzyjającej pogodzie. Ustal sobie stałą, zbilansowaną dietę. Trzymając się jej, wyeliminujesz napady głodu oraz niekontrolowane spożywanie produktów bogatych w węglowodany. Zainwestuj swój czas w regularną aktywność fizyczną. Nawet delikatny ruch – marsz, ćwiczenia aerobowe, siłownia, pływanie, rozciąganie lub joga – pomogą Ci przejść sezon jesienno-zimowy.
Zdj. główne: Paola Chaaya/unsplash.com